Choroba nowotworowa jest jedną z chorób wymagających szczególnej troski i pomocy ze strony społeczeństwa. Dotyczy to zarówno chorych, jak i ich rodzin. W Polsce rocznie umiera na raka ponad 70 tys. osób. Źródłem cierpienia człowieka umierającego na nowotwór jest proces chorobowy, który stale postępuje i potęguje cierpienia. Cierpienie dotyczy zawsze całej osobowości: ciała, psychiki i duszy. Twórczyni ruchu hospicyjnego Dame Cicely Saunders nazwała to bólem wszechogarniającym. Warunkiem skutecznej pomocy terminalnie chorym (tzn. takim, które zakończyły leczenie szpitalne) na nowotwór złośliwy jest jej całościowy charakter.
Opieka ta dąży do zaspokojenia wszystkich potrzeb chorego i poprawy jakości jego życia. W dziedzinie potrzeb fizycznych – złagodzenia bólu i innych objawów choroby. Wsparcie psychiczne w problemach związanych ze strachem przed chorobą, niepokojem o rodzinę, utratą roli życiowej, niekorzystną zmianą wyglądu itp. Pomoc duchowa niesiona przez kapłana oraz wolontariuszy polega na posłudze sakramentalnej, trwaniu przy chorym. Hospicjum wspiera również jego bliskich, którzy też cierpią i od których w dużym stopniu zależy sytuacja chorego. Hospicjum jako swoją bazę ideową przyjmuje samarytański wzór miłosierdzia, chrześcijańską posługę bliźniemu z miłością. Pole działania obejmuje wszystkich terminalnie chorych, potrzebujących pomocy, niezależnie od przekonań religijnych.
Na czym polega praca w hospicjum? Przede wszystkim na łagodzeniu bólu środkami farmakologicznymi, a także toaleta, przewijanie, karmienie, zmiana opatrunków, czasem zakupy. Najważniejsza jest jednak obecność. Trzeba znaleźć czas, aby spokojnie porozmawiać, potrzymać za rękę, sprawić, by chory nie czuł się samotny. Wymaga to ze strony lekarzy, pielęgniarek i wolontariuszy: pokory, cierpliwości i akceptacji chorego takim, jaki jest.
Hospicjum (z łaciny Hospitium; hospes; hospitalitas) – znaczy przyjaźń, gościnny dom, gospoda. Człowiek będący w drodze życia – podobnie jak bywało nierzadko w czasach średniowiecza, podróżny dotknięty nieszczęściem lub chorobą trafia pod przyjazny dach aby tam zakończyć życie. Nazwa ta oddaje sens opieki, jaką ofiaruje hospicjum, pochylając się nad chorym w najtrudniejszym okresie jego życia. Hospicja są organizacjami, które wyrosły z troski o zaspokojenie potrzeb umierających.
Pallium – płaszcz, ulga, złagodzenie czyli okrycie bolesnych stanów choroby i opanowanie bólu i lęku. Medycyna paliatywna zajmuje się więc całościowo cierpieniem chorego, stanem jego ciała i duszy, a także opieką nad rodziną osoby ciężko chorej a później – osieroconej. Zatem w opiece hospicyjnej – paliatywnej staramy się zapewnić godne warunki choremu w etapie kończącego się życia, będącego przeważnie czasem w bardzo dramatycznym stanie fizycznym i duchowym, często bardzo samotnym, zgnębionym, wyczekującym iskry nadziei. Wtedy większą pomoc niźli lek, przynosi drugi człowiek, który wczuwając się w stan duszy chorego, wsłuchując się w jego skargi i życzenia, potrafi odnaleźć właściwe słowo, gest a czasem tyko milczącą pełną miłości obecność.
Czas zbliżania się ku śmierci to czas wspólnoty chorego z jego rodziną i osobami, które mu towarzyszą i przynoszą ulgę w cierpieniu. To trudne doświadczenie bardzo zbliża i niekiedy przenosi się poza kres życia. Przygotowanie do pogrzebu, uczestnictwo w ceremonii pożegnania, dalsze kontakty z rodziną zmarłego zapisują się w sercu i pamięci pracowników i wolontariuszy hospicjum, wnoszą w ich życie nowe treści.
Żeby trwać przy chorym i jego rodzinie w najtrudniejszych chwilach, trzeba mieć coś do zaoferowania. Przyjęcie postawy czuwania z Chrystusem w Ogrójcu, trwanie u stóp umierającego na krzyżu Zbawiciela to sens towarzyszenia człowiekowi cierpiącemu i umierającemu (myśl z dni skupienia, organizowanego przez księdza Eugeniusza Dutkiewicza). Dążymy w hospicjum do pogłębiania własnej duchowości. Jest to proces trudny i długotrwały, jak zwykle w budowaniu własnego człowieczeństwa.
Ośrodek Opieki Pozaszpitalnej Hospicjum Miłosiernego Samarytanina w Wągrowcu
prowadzony przez Stowarzyszenie im. ks. Jerzego Niwarda Musolffa
Adres Hospicjum:
ul. Brzozowa 23
62-100 Wągrowiec
tel./fax: +48 67 26-89-254
Email:
musolff@hospicjumwagrowiec.pl
hospicjum@hospicjumwagrowiec.pl
Www:
www.hospicjum.wagrowiec.wlkp.pl
“Liczysz się tylko Ty,
ponieważ jesteś sobą.
Liczysz się do ostatniej chwili
swego życia. I zrobimy wszystko,
żeby Ci pomóc nie tylko umrzeć
w spokoju. lecz żyć aż do śmierci.”
(Cicely Saunders – Hospicjum św. Krzysztofa w Londynie)
Opieka i pobyt w hospicjum stacjonarnym jak i bezpośrednia opieka lekarska i pielęgniarska sprawowana w domu pacjenta są dla ubezpieczonych w Narodowym Funduszu Zdrowia bezpłatne.
Status prawny: Ośrodek Opieki Pozaszpitalnej
Dyrektor: Prezes Zarządu Stowarzyszenia – ks. prał. Andrzej Rygielski
Kierownik medyczny: lek. med. Zygmunt Nieżychowski
Obszar działania: powiat wągrowiecki i ościenne
Regon: 570884641-00023
NIP: 766-17-94-389
KRS: 0000058949
Zakres działalności:
- Całodobowa opieka stacjonarna
- Bezpośrednia opieka lekarska i pielęgniarska sprawowana w domu pacjenta
- Pomoc wolontariuszy towarzyszącym chorym w tym najtrudniejszym okresie życia
- Bezpłatna pomoc psychologiczna dla rodzin
- Pomoc duszpasterska
- Szkolenie rodzin w zakresie opieki nad chorymi w domu
- Wsparcie osieroconym rodzinom
- Szkolenia lekarzy, pielęgniarek
- Nabór i szkolenia wolontariuszy
- Współpraca z innymi ośrodkami opieki paliatywnej
Codzienną działalność Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej „Hospicjum Miłosiernego Samarytanina” w Wągrowcu organizuje i wspiera Stowarzyszenie im. ks. Jerzego Niwarda Musolffa w Wągrowcu. Stowarzyszenie grupuje ludzi różnych profesji, zarówno czynnych zawodowo, jak i emerytów. Są wśród nas lekarze, pielęgniarki, dziennikarze, nauczyciele, ekonomiści, technicy; są osoby, które zetknęły się z bliska, a nawet osobiście, z chorobą nowotworową, są rodziny pacjentów, którzy zakończyli życie pod opieką Hospicjum – a wszystkich tych ludzi łączy zrozumienie idei paliatywnej oraz troska o byt i warunki funkcjonowania Hospicjum.
Stowarzyszenie im. ks. Jerzego Niwarda Musolffa w Wągrowcu, jako organ założycielski dla Hospicjum, troszczy się o środki materialne na funkcjonowanie i rozwój Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej „Hospicjum Miłosiernego Samarytanina” w Wągrowcu. Hospicjum ma wprawdzie całoroczny kontakt z Narodowym Funduszem Zdrowia, jednakże finanse, jakie gwarantuje Fundusz, w istocie są bardzo skromne, dlatego nieustannie zachodzi potrzeba ich uzupełniania. Ten niełatwy cel, Stowarzyszenie realizuje zgodnie ze swoim statutem, przez pozyskiwanie pieniędzy ze zbiórek publicznych i darowizn; nie zaniedbuje też wytrwałego występowania do przedsiębiorstw i instytucji o darowizny w postaci sprzętu medycznego i sprzętu codziennego użytku, jak też usług remontowych. Z równą wytrwałością Stowarzyszenie puka do drzwi Władz Samorządowych miast i gmin oraz powiatu, nie tracąc nadziei na konkretny efekt tych starań.
Stowarzyszenie zwraca się jednak nie tylko do instytucji czy podmiotów gospodarczych, ale i do darczyńców indywidualnych; nie od dzisiaj przecież wiadomo, że niejednokrotnie właśnie z owych drobnych, spod serca wyjętych ofiar, rodzą się niemałe sumy służące wielkim sprawom. Opieka paliatywna, utrzymanie Hospicjum – to wielka sprawa! Każdy z nas będzie kiedyś umierał – oby to mogło być umieranie bez bólu, pełne pokoju i serdecznej obecności życzliwych osób, w zgodzie z Bogiem i ludźmi. O taką dobrą śmierć (o ile śmierć w ogóle może być dobra!) niejeden z nas się modli. Taka śmierć powinna być udziałem zwłaszcza tych, których dotknęło nieszczęście choroby nowotworowej, i taka śmierć rzeczywiście zdarza się niejednokrotnie, także w wągrowieckim Hospicjum.
Dlatego Stowarzyszenie im. ks. Jerzego Niwarda Musolffa w Wągrowcu zwraca się do każdego, kto otworzy tę stronę, o wpłatę, choćby najdrobniejszej kwoty na konto:
68 1240 3725 1111 0000 4059 2688
lub
78 1020 3903 0000 1902 0010 1527
Społeczeństwo naszego regionu ubożeje, ale członkowie stowarzyszenia mają nadzieję, że dzieło Boże – Hospicjum, które powstało z wielkim trudem, będzie nadal się rozwijać dla dobra osób terminalnie chorych, bo wg słów św. Jana Pawła II:
“miłość do cierpiącychjest znakiem i miarą poziomu cywilizacji i rozwoju narodu.”
Zasady przyjmowania
Kryteria kwalifikacyjne i zasady przyjmowania pacjentów pod opiekę Hospicjum
Niniejsza instrukcja ma charakter dokumentu wewnętrznego, do stosowania w Hospicjum Miłosiernego Samarytanina w Wągrowcu i została opracowana w celu ujednolicenie kryteriów kwalifikacji i zasad przyjmowania pacjentów pod opiekę hospicyjną.
1. Decyzję o przyjęciu bądź o odmowie przyjęcia pacjenta do Hospicjum (Stacjonarne lub Domowe) podejmuje Kierownik Hospicjum, a w razie jego nieobecności lekarz zastępujący Kierownika.
2. Przyjęcia pacjentów do Hospicjum dokonuje się na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza rodzinnego lub lekarza specjalistę posiadającego podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia.
3. Do objęcia opieką w Hospicjum Domowym kwalifikuje się Pacjent z chorobą nowotworową po ukończonym leczeniu przyczynowym, z objawami możliwymi do opanowania w warunkach domowych.
4. Do Hospicjum Stacjonarnego kwalifikuje się:
- Pacjent z chorobą nowotworową po ukończonym leczeniu przyczynowym, z objawami trudnymi do opanowania w warunkach domowych.
- Pacjent z chorobą nowotworową w celu kontroli podawania leków – edukacja dotyczy zarówno pacjenta, jak i opiekujących się chorym.
- Pacjent onkologiczny, u którego konieczne są zabiegi niemożliwe do wykonania w warunkach domowych, np. nakłuć opłucnej, jamy brzusznej i rehabilitacja.
- Pacjent onkologiczny, któremu należy podać leki w warunkach hospitalizacji, np. specjalistyczne kroplówki, krew. tlen.
- Pacjent z choroba nowotworową celem poddania terapii onkologicznej paliatywnej – chemio, albo radioterapii.
- Pacjent nowotworowy przyjęty celem odciążenia rodziny.
- Pacjent nowotworowy ze złych warunków socjalnych.
5. W pierwszej kolejności rozstrzyga się czy pacjent kwalifikuje się do objęcia opieką hospicyjną (według kryteriów z punktu 1 i 2). Jeżeli nie – Kierownik Hospicjum odmawia przyjęcia.
6. Następnie jeżeli pacjent spełnia ww. kryteria kwalifikacyjne, określa się czy stan chorego pozwala na objęcie go opieka Hospicjum Domowego. Jeżeli tak – Kierownik Hospicjum podejmuje decyzję o przyjęciu chorego do Hospicjum Domowego.
7. Jeżeli pacjent spełnia ww. kryteria kwalifikacyjne, a jego stan zdrowia wymaga objęcia całodobową opieką hospicyjną, wówczas Kierownik Hospicjum:
- jeżeli w Hospicjum Stacjonarnym jest wolne miejsce – podejmuje decyzję o przyjęciu pacjenta do Hospicjum Stacjonarnego,
- jeżeli w Hospicjum Stacjonarnym brak wolnych miejsc – wpisuje pacjenta na listę osób oczekujących na udzielenie świadczenia. Do czasu zwolnienia się miejsca, pacjent może być przyjęty pod opiekę Hospicjum Domowego.
8. W miarę zwalniania się miejsc w Hospicjum Stacjonarnym, Kierownik Hospicjum analizuje stan zdrowia wszystkich osób umieszczonych na liście osób oczekujących na udzielenie świadczenia i zależnie od wyników tej analizy wskazuje osobę, która w pierwszej kolejności wymaga objęcia opieką w Hospicjum Stacjonarnym.
9. Dopuszcza się, w granicach określonych podpisaną umową z Narodowym Funduszem Zdrowia, możliwość przyjęcia do Hospicjum pacjenta z ciężka chorobą inną niż nowotworowa w celu leczenia objawowego.
