Małżeństwo

Narzeczeni zgłaszają się do kancelarii 3 miesiące przed ślubem.

1. Małżeństwo, już jako dzieło natury stworzonej przez Boga, od początku swojego istnienia, zgodnie z zamysłem Stwórcy służy zbawieniu człowieka, w pełni jednak plany Boże urzeczywistniają się dopiero w małżeństwie podniesionym przez Chrystusa Pana do godności sakramentu. “Poprzez chrzest bowiem mężczyzna i kobieta zostają definitywnie włączeni w nowe i wieczne przymierze, w przymierze oblubieńcze Chrystusa z Kościołem. Właśnie z racji tego niezniszczalnego włączenia, tak głęboka wspólnota życia i miłości małżeńskiej ustanowiona przez Stwórcę, doznaje wywyższenia i włączenia w miłość oblubieńczą Chrystusa, zostaje wsparta i wzbogacona Jego mocą zbawczą” (FC nr 13).

2. W ten sposób dla ochrzczonych istnieje tylko rzeczywistość zbawienia, w której realizuje się sakrament małżeństwa. Wszystkie więc uprawnienia, relacje i związki międzyosobowe uzyskują nowy wymiar, tworzą “rzeczywistość nową” będącą kontynuacją dzieła natury. Dlatego też dla człowieka ochrzczonego każde ważnie zawarte małżeństwo jest równocześnie małżeństwem sakramentalnym i żaden ochrzczony nie może zawrzeć ważnego małżeństwa, które nie byłoby równocześnie sakramentem. Sakramentalne małżeństwo i rodzina są w Kościele najmniejszą wspólnotą zbawczą, wypełniającą konkretne zadania we wspólnocie całego Ludu Bożego i słusznie nazywają się “domowym Kościołem” (por. KK nr 11). Ten Kościół osiąga swoją pełnię, zgodnie z planem Bożym, we wspólnocie eucharystycznej, która stanowi szczyt więzi między wiernymi i Chrystusem. Małżeństwo i rodzina, ujawniając sobą naturę Kościoła, stają się znakiem obecności Chrystusa w świecie. Sobór Watykański II mówi: “Rodzina chrześcijańska, ponieważ powstaje z małżeństwa będącego obrazem i uczestnikiem w miłosnym przymierzu Chrystusa i Kościoła, przez miłość małżonków, ofiarną płodność, jedność i wierność, jak i przez miłosną współpracę wszystkich członków ujawniać będzie wszystkim żywą obecność Zbawiciela w świecie oraz prawdziwą naturę Kościoła” (KDK nr 48).

3. Pamiętać jednak należy, że ten wspaniały ideał zamiarów Bożych myśli Kościoła jest realizowany przez ludzi słabych i często skłonnych do złego, dlatego też w granicach między pełną wspólnotą i doskonałym uczestnictwem w Eucharystii z jednej strony, a bezwzględnym zerwaniem więzi z Bogiem i z Kościołem jest cały szereg pośrednich stadiów bliższych lub dalszych od ideału. Współdziałając jednak z Łaską Bożą i z Kościołem małżonkowie, a później rodzice powinni starać się osiągnąć, w miarę swoich sił, jak najpełniejszą realizację Bożego zamiaru.

                              RACHUNEK SUMIENIA dla narzeczonych

„Będziesz z miłował pana Boga Twego ze wszystkiego serca twego, ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkich myśli twojej”. To jest największe i pierwsze przykazanie.

• grzechem jest traktować Boga i religie jako sprawy mało ważne w życiu,
• grzechem jest nie liczyć się z Bogiem z swoich poglądach na świat i życie, w swych decyzjach, ocenach, stylu życia -układając życie bez Boga a nawet przeciw Bogu, nie wnikając w Jego plany,
• grzechem jest przynależność do ateistycznych organizacji, stowarzyszeń.. Branie czynnego udziału w zwalczaniu wiary,
• grzechem jest nieodpowiednie zachowanie się w kościele, profanowanie miejsc świętych, rzeczy poświęconych, znieważanie Najświętszego Sakramentu,
• grzechem jest niedbale się modlić, wykonywać niekonieczne prace w niedziele. Modlitwa ma być codzienną rozmową z Bogiem,
• grzechem jest zapierać się wiary w Boga słowem, pismem czynem,
• grzechem jest nie troszczyć się o pogłębienie wiary przez udział w nabożeństwach, czytanie Pisma św., książek, prasy katolickiej…
• grzechem jest nie pomagać innym w znalezieniu Boga,
• grzechem jest wpadać w rozpacz, wątpić w Miłosierdzie Boże,
• grzechem jest nie troszczyć się o pogłębienie wiary mojej, narzeczonej/go,
• grzechem jest nie rozmawiać z narzeczoną na temat praktyk religijnych, zwłaszcza wychowania religijnego przyszłych dzieci.

Przykazanie II “nie będziesz brał Imienia P.B. twego nadaremnie”

• grzechem jest bluźnić przeciw Bogu lub świętym,
• grzechem jest przyjmować po świętokradzku sakramenty,
• grzechem przysięgać fałszywie,
• grzechem jest używać przekleństw( w gniewie, z przyzwyczajenia, w żartach),
• grzechem jest wymawiać święte imię Boga i świętych bezmyślnie, bez szacunku.

Przykazanie III „ pamiętaj abyś dzień święty święcił”

• grzechem jest brak uczestnictwa we mszy św. w niedziele i świętą nakazane z własnej winy,
• grzechem jest spóźnianie się na msze św.

Przykazanie IV “czcij ojca swego i matkę swoją”

• grzechem jest zadawać krzywdę rodzicom słowem lub czynem,
• grzechem jest nie modlić się za rodziców, nie opiekować się rodzicami na starość lub w czasie choroby,
• grzechem jest brak szacunku do rodziców własnych i rodziców narzeczonej/go,
• grzechem jest wstydzić się swoich rodziców, zaniedbywać, nie odwiedzać,
• jaki jest mój stosunek do przełożonych, podwładnych, nauczycieli?
• grzechem jest nie szukać okazji by ludziom pomagać.

Przykazanie V „nie zabijaj”

• grzechem jest niszczyć swoje życie i zdrowie przez nałogi, nadmierny wysiłek, lekceważenie zasad bezpieczeństwa, naruszanie przepisów drogowych, alkohol, narkomanie, rozwiązłość,
• grzechem jest niszczenie więzów łączących mnie z innymi przez plotki, kłótnie, zniewagi,
• grzechem jest żywić do kogoś nienawiść,
• grzechem jest nie stawać w obronie życia poczętych dzieci zgodnie z nauką Ewangelii i Kościoła,
• grzechem jest aborcja, eutanazja oraz namawianie do takich czynów,
• grzechem jest nieznajomość i odrzucanie etycznej regulacji poczęć,
• grzechem jest stosowanie metod i środków antykoncepcyjnych, aborcyjnych.

Przykazanie VI i IX „nie cudzołóż…nie pożądaj żony bliźniego swego”

• grzechem jest twierdzić, że miłość na wszystko pozwala, podzielać poglądy o pożyciu seksualnym przed ślubem,
• grzechem jest wymuszać współżycie jako dowód miłości,
• grzechem jest nie brać odpowiedzialności za osobę, której wyznało się miłość,
• grzechem jest namawiać do pożycia seksualnego,
• grzechem jest deprecjonować – ośmieszać dziewictwo i czystość,
• grzechem jest nie dbać o skromność ubioru, wstydliwość,
• grzechem jest deprawować nieletnich,
• grzechem jest wykorzystać słabość drugiej strony usprawiedliwiając ze „ona tego chciała”,
• grzechem jest szantażować opuszczeniem, zerwaniem narzeczeństwa jeśli nie da „dowodu miłości”,
• grzechem jest opuszczać sympatie po latach chodzenia bez rozliczeń moralnych czy materialnych,
• grzechem jest uchylać się od płacenia alimentów,
• grzechem jest poniżać swa godność, zakłócać spokój i ład pożycia małżeńskiego nadużywaniem, alkoholu,
• grzechem jest w rozmowach ulegać irytacji, podnosić głos, stwarzać klimat napięć i niepokoju, dąsać się lub trwać w milczeniu,
• grzechem jest maltretować fizycznie i psychicznie współmałżonka -nie mieć czasu dla żony, męża i dzieci,
• grzechem jest zaniedbywać wspólna modlitwę,
• grzechem jest nadużywać swego stanowiska, by skłonić kogoś do grzechu.

Przykazanie VI i X „ nie kradnij… nie pożądaj …. ani żadnej rzeczy…”

• grzechem jest przywłaszczanie sobie cudzej własności,
• grzechem jest niszczenie dobra wspólnego,
• grzechem jest lenistwo w pracy,
• grzechem jest przywłaszczanie sobie cudzych zasług.

Przykazanie VIII „nie mów fałszywego świadectwa…”

• grzechem jest kłamstwo, plotki, intrygi,
• grzechem jest nie dochowanie tajemnicy,
• grzechem jest niesłuszne podejrzenie.

[alert style=”success”]Niezbędnik dla narzeczonych[/alert]

Najpóźniej trzy miesiące przed ślubem oboje narzeczeni powinni zgłosić się do kancelarii parafialnej w miejscu zamieszkania narzeczonej lub narzeczonego.

DOKUMENTY potrzebne przy zawarciu sakramentu małżeństwa to:

1. dowody osobiste,
2. metryki chrztu do ślubu (wypisane do 3 m-cy przed dniem przedłożenia w kancelarii),
3. świadectwo sakramentu bierzmowania (jeżeli nie odnotowano przyjęcia tego sakramentu na świadectwie chrztu),
4. świadectwo ukończenia katechizacji szkolnej,
5. świadectwo ukończenia katechez dla narzeczonych (katechez przedmałżeńskich),
6. świadectwo odbycia trzech spotkań w Poradni Rodzinnej (certyfikat ukończenia kursu przedmałżeńskiego z poradnictwa rodzinnego), patrz poradnia rodzinna.
7. 3 kopie z USC stwierdzające stan wolny narzeczonych (te dokumenty potrzebne są w celu zawarcia tzw. ślubu konkordatowego czyli ze skutkiem cywilnym). Są ważne 6 miesięcy od daty wydania i muszą być aktualne (ważne) w dniu ślubu. Jeżeli kandydaci zawarli już związek cywilny przedstawiają stosowny akt; w wypadku wdowców i wdów konieczny jest również akt zgonu małżonka.

Jeśli podczas pierwszej wizyty w kancelarii narzeczeni nie mają wszystkich dokumentów ksiądz poda informacje o tym, jakie mają być dostarczone  i kiedy.

Potrzebna będzie :

–  informacja o wygłoszeniu ZAPOWIEDZI.
Informację o zamiarze zawarcia małżeństwa należy podać do wiadomości publicznej, dlatego wypisuje się i wywiesza specjalny komunikat, czyli zapowiedzi. Narzeczony(a), który mieszka w innej parafii niż ta, w której spisuje się protokół przedślubny, otrzymuje specjalny dokument, który zanosi do kancelarii swojej parafii w celu ogłoszenia także tam zapowiedzi. Zapowiedzi ogłasza się przez wywieszenie informacji na tablicy ogłoszeń parafialnych przez 8 dni (dwie niedziele i tydzień między nimi). Po ogłoszeniu zapowiedzi, należy dokument odebrać i zanieść do parafii, gdzie spisywany jest protokół przedślubny.

– zaświadczenie o przystąpieniu do SAKRAMENTU POKUTY I POJEDNANIA.
Tzw. kartkę do spowiedzi św. –  każdy z narzeczonych otrzymuje podczas spisywania protokołu przedślubnego.          / Pierwszą spowiedź św. należy odbyć zaraz po spisaniu protokołu a drugą dzień lub dwa przed zawarciem sakramentu małżeństwa. /

– Poradnia rodzinna

Jednym z elementów przygotowania do zawarcia sakramentu małżeństwa jest udział w kursie przedmałżeńskim  z  poradnictwa rodzinnego. Inna spotykana nazwa to spotkania w Poradni Narzeczonych, w Poradni Rodzinnej. W czasie trzech spotkań jest okazja zapoznać się z nauczaniem Kościoła na temat życia, jego przekazywania i ochrony.

W dniu ślubu trzeba zabrać ze sobą: dowody osobiste, kartki ze spowiedzi (jeśli nie zostały oddane wcześniej), obrączki. Świadkowie powinni mieć przy sobie dowody osobiste.